پارسال همین روز










غم زمانه خورم یا فراق یار کشم.... به طاقتی که ندارم ،کدام بار کشم
نه دست صبر که در آستین عقل برم ....نه پای عقل که در دامن قرار کشم
نه قوتی که توانم کناره جستن از او....نه قدرتی که به شوخیش در کنار کشم
چو می توان به صبوری کشید جور عدو....چرا صبور نباشم که جور یار کشم
شراب خورده ساقی ز جام باده وصل....ضرورت است که درد سر خمار کشم
گلی چو روی تو گر در چمن به دست آرم....کمینه دیده سعدیش پیش خار کشم